İçi Yananın Dışı Üşümezmiş

Bu aşkın nârına düştükten beri
İçi yananın dışı üşümezmiş
Eriyip kalsa da bir kemik bir deri
İçi yananın dışı üşümezmiş

Bu nasıl sevdadır yakıp kül eyler
Sultanı öldürüp yâre kul eyler
Ne eylerse hepsin kendine eyler
İçi yananın dışı üşümezmiş

Öyle bir yangın ki gözle görülmez
Bu yangına sazla sözle erilmez
Yanarken bir damla su istenilmez
İçi yananın dışı üşümezmiş

Ateşten gömleği çıplak giymektir
Tenini kavurup yolda dökmektir
Yüreğinden gayrısını sökmektir
İçi yananın dışı üşümezmiş 

Kul Mednah yanarken aşkın elinden
Bir yardım çığlığı çıkmaz dilinden
Onunla yanmayan bilmez halinden
İçi yananın dışı üşümezmiş 

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Merhaba